کاترین همنت، طراح، در اوایل دهه 1980، پیشگام تی شرت های بزرگ با شعارهایی با چاپ بزرگ بود.
اوایل دهه اول قرن بیست و یکم شاهد محبوبیت مجدد تی شرت هایی با شعارها و طرح هایی با تمایل شدید به طنز و یا طنز بود.
این روند تنها در اواخر این دهه افزایش یافت و توسط افراد مشهوری مانند بریتنی اسپیرز و پاریس هیلتون مورد استقبال قرار گرفت و بر روی آنها نیز بازتاب یافت تیم آنیستون است.
بیانیه‌های سیاسی و اجتماعی که درباره تیشرت آستین دار مردانه و سایر دیگر اغلب به نمایش می‌گذارند، از دهه اول قرن بیست و یکم، به یکی از دلایل نفوذ عمیق آنها در سطوح مختلف فرهنگ و جامعه تبدیل شده است.
این اظهارات همچنین ممکن است برای برخی توهین‌آمیز، تکان‌دهنده یا پورنوگرافیک باشد نمونه هایی از فروشگاه تی شرت که به دلیل استفاده از پیام های توهین آمیز و تکان دهنده T-Shirt Hell معروف است.
بسیاری از سازمان‌های مختلف، از جمله فروشگاه‌های زنجیره‌ای و مستقل، وب‌سایت‌ها و مدارس، به روند بیانیه‌سازی دست یافته‌اند.
یک عبارت محبوب در جلوی نمایش محبوبیت تی شرت در بین گردشگران عبارت طنز “من به ”گردش رفتم و تنها چیزی که به دست آوردم این تی شرت کثیف بود” است.
مثال‌ها عبارتند از: “پدر و مادرم به لاس وگاس رفتند و تنها چیزی که به دست آوردم این تی شرت کثیف بود.
مبادله تی شرت فعالیتی است که در آن افراد تی شرت هایی را که می پوشند معامله می کنند.
هنرمندانی مانند بیل بکلی، گلن بالدریج و پیتر کلاشورست از تی شرت در کارهای خود استفاده می کنند.
مدل هایی مانند ویکتوریا بکهام و ژیزل بوندشن در دهه 2000 تی شرت می پوشیدند. هفته مد پاریس 2014 یک تی شرت به سبک گرانج داشت.
