قارچ ها منابع غنی از اجزای مهم تغذیه ای مانند پروتئین ها، پلی ساکاریدها، لیپیدها، اجزای پلی فنلی، ویتامین ها و سایر ریزمغذی ها هستند.
صنایع فرآوری قارچ طیف متنوعی از محصولات جانبی را در هنگام کنسرو کردن، ترشی‌گیری و فرآوری تولید می‌کنند.
پسماندهای آلی تولید شده توسط این بخش ها برای محیط زیست خطرناک هستند و پتانسیل آن را دارند که به عنوان منبع زیستی برای استخراج مواد فعال زیستی از قارچ دکمه ای خوراکی مورد بهره برداری قرار گیرند.
مواد شیمیایی فعال زیستی استخراج شده را می توان در بخش های غذایی و دارویی به عنوان مواد مغذی و مکمل های غذایی استفاده کرد.
به ویژه، آنها سرشار از ویتامین های گروه B هستند و می توانند منبع خوبی از این ویتامین ها برای گیاهخواران باشند. استخراج اجزای زیست فعال از قارچ ها با استفاده از آب یا حلال های آلی می تواند منجر به تخریب این ترکیبات ارزشمند شود.
تکنیک‌های مرسوم از حلال‌های آلی یا آب برای استخراج مواد فعال زیستی از منابع زیستی مختلف استفاده می‌کنند.
استخراج به کمک حلال یک روش سنتی است که برای استخراج ترکیبات ارزشمند از قارچ استفاده می شود.
استخراج با استفاده از آب نیز یکی از روش‌های متداول است، زیرا صرفه اقتصادی دارد و نیازی به تجهیزات خاصی ندارد. با این حال، به دماهای بالا در محدوده 50 تا 80 درجه سانتیگراد نیاز دارد و زمان بر است و به حدود 1.5 تا 5 ساعت نیاز دارد .
دمای بالا و ماندگاری طولانی باعث تخریب اجزای حرارت پذیر موجود در قارچ می شود.
استخراج هیدروالکلی نیاز به دمای کافی 25-60 درجه سانتی گراد، برای مدت زمانی بین 1-24 ساعت، و همچنین غلظت های بالا (30 تا 98.6٪) حلال های آلی پر هزینه دارد.
استخراج با استفاده از حلال های آلی مانند کلروفرم- متانول 2:1 نفوذ، خیساندن (خیساندن)، استخراج مایع تحت فشار، و روش سوکسله به طور گسترده برای استخراج اجزای غذایی از منابع زیستی گیاهی استفاده می شود.
تکنیک‌های استخراج مرسوم معمولاً شامل استفاده از مقادیر زیادی حلال است و می‌تواند باعث تخریب اجزای حساس به حرارت شود بنابراین، جستجو برای تکنیک‌های جدید استخراج پایدار توسط صنایع غذایی برای استخراج ترکیبات ارزشمند از قارچ افزایش یافته است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.